کاش می شد که کسی می امد 

این دل خسته ما را می برد

چشم ما را می شست

راز لبخند به لب می اموخت

کاش می شد دل دیوار پر از پنجره بود

و قفس ها همه خالی بودند

اسمان ابی بود

ونسیم روی ارامش اندیشه ما می رقصید

کاش می شد که غم ودلتنگی

...... راه این خانه ما  گم می کرد 

نوشته شده در سه شنبه 88/10/8ساعت 6:10 عصر توسط ©گلی© نظرات ( ) | |